Vrijheid, beleving en avontuur.
Het gevoel van vrijheid, beleving en avontuur, je kent wel die standaard slogans om motorrijden te
omschrijven, meestal zelfs romantiseren of ophemelen. Dat zijn natuurlijk wel zaken die
motorrijden extra leuk maken! Maar bijna niemand heeft het over die andere dimensie. Die
naast een heel plezierige kant ook soms een onplezierige kant kan hebben. Want soms is motorrijden
namelijk gewoon keihard afzien, ook al ervaar je het niet direct zo omdat die vrijheid, beleving en
avontuur dat ruimschoots compenseren.
Laatst reed ik door de polder en daar was een boer ouderwets aan het mesten, de grote klonten stront werden al dampend over het veld gestrooid, de eerste neus viel nog mee maar daarna moest toch echt even de adem ingehouden worden. Net als bij de lucht van rottende (bloem-)kool bladeren, maar misschien is dat juist wel die beleving, of mijn stadse achtergrond. Of als je bij een stoplicht naar voren rijdt en je krijgt opeens een enorme wietlucht in je neus, ongevraagd nog wel! Een beleving is het zeker maar allerminst positief. Een vleugje sigarenrook vind ik nog wel aangenaam maar sigarettenlucht weer helemaal niet, zeker niet ‘s morgens vroeg! Doordat er overal een rookverbod is lijkt het ook wel alsof er in de auto meer gerookt wordt. Vroeger werd dat roken met avontuur vergeleken, denk maar aan die cowboy die in advertenties van dat rode merk figureerde, maar nu associeer ik het met sneu (sorry rokers). Eigenlijk zijn uitlaatgassen met name van oude diesels ook niet te harden, even de adem in en wat gas bijgeven zodat je ervan verlost bent. Kijk! dat laatste is dan weer die vrijheid die je hebt om in veel gevallen er toch wel even langs te komen.
Rond Zaandam is ook elke dag wel weer wat dimensie op te snuiven, Linoleum bij de Forbo, de onmiskenbare en niet echt lekkere geur van cacao of die van gekookte aardappels bij de brug over de Zaan (zetmeelfabriek), dat laatste is niet erg maar wel als je al honger hebt.
Wel weer lekker als er ergens gras gemaaid wordt, de bollenvelden in het voorjaar, als het lekker weer is en net geregend heeft, de geur van verse koffie van de koffiebranders tegenover de Penningweg, of als je eigenlijk niets bijzonders ruikt behalve frisse lucht, dan is die andere dimensie weer een rijke aanvulling op het motorrijden. Of deze kennen jullie ook wel: de sterke geur van een auto die rijkelijk zijn voorruit aan het wis-wassen is, stiekem vind ik dat nog best lekker ruiken ook. Trouwens, ooit wel eens achter een vrachtwagen gereden die riool slip vervoert? Zo ja dan kun je je het vast nog wel herinneren. Dat wordt een avontuur om daar zo snel mogelijk langs te komen! En ondanks die soms onplezierige “dimensie” krijgen ze mij daardoor het koekblik toch niet in!